Małgorzata Gajos
W łączności z ks. Generałem i Rodziną Salezjańską całego świata zgromadzoną w Turynie na Dniach Duchowości Rodziny Salezjańskiej, odbyło się spotkanie Rodziny Salezjańskiej z Polski w wersji online w dniach 19-20 stycznia 2024.
To już kolejne spotkanie zorganizowane przez salezjanów z Polski, by ci, którzy nie mogą uczestniczyć na żywo w wydarzeniach w Turynie, mogli się spotkać chociaż na chwilę i wspólnie przeżyć ten piękny czas. Uczestników pierwszego dnia powitał ks. inspektor Bartłomiej Polański SDB. Oprócz Polaków, w spotkaniu wzięły udział osoby także z Ukrainy.
"Chcę bardzo serdecznie powitać całą naszą rodzinę salezjańską, czujcie się wszyscy przywitani i oczekiwani. Cieszę się, że te dni możemy przeżywać razem, łącząc się z Valdocco. Umacniać się ks. Bosko, a także, by umacniać nasze więzi naszej wielkiej rodziny. Dni Duchowości Rodziny Salezjańskiej na ziemi polskiej uroczyście uważam za otwarte" - powiedział ks. Polański SDB.
Następnie siostra Ewa z panią Dominiką poprowadziły modlitwę na rozpoczęcie. "Bóg dał św. Janowi Bosko wielkie serce i przestronne jak piaszczyste wybrzeże morskie, uczynił go ojcem i nauczycielem młodzieży" - powtarzały się słowa modlitwy. Było także nawiązanie do 200. rocznicy snu z 9. roku życia ks. Bosko. Zwrócenie uwagi na to, że Jezus dał za przewodniczkę Maryję młodemu Jankowi Bosko. Uczestnicy odmówili wspólnie "Zdrowaś Mario".
Następnie ks. Piotr Lorek SDB przybliżył, co działo się tego dnia w Turynie, że miał miejsce tzw. okrągły stół, gdzie zaproszeni goście prezentowali treści związane z tematem "Wiązanki" ks. generała. Ks. Piotr przytoczył dwie wypowiedzi, które wydają się takie najbliższe: ks. Bruno Ferrero i Blažki Merkac.
Ks. Bruno Ferrero zwrócił uwagę na wyjątkowość snu ks. Bosko. Nigdy nie udało mu się wyrzucić tego snu z głowy. To nie był sen jak wiele innych. Zwrócił uwagę na 10 charakterystyk tego snu:
- Stanowczość Jezusa, by Janek stanął na czele rzeszy chłopców i przemieniał ich w baranki.
- Tajemnica radości – że zaczyna to rozumieć.
- Wskazania i odpowiedzi na kolejne etapy życia.
- Widział, że to znak z Góry, by dobrze rozeznał powołanie.
- Będzie mu towarzyszyć ciągła pomoc Maryi.
- Dostał nauczycielkę.
- Poznał misję – tu jest twoje miejsce, pole do pracy.
- Otrzymał metodę, by zdobywać przyjaciół nie biciem, ale łagodnością.
- Poznał odbiorców.
- Zobaczył całe dzieło, które potem się rozrosło.
Sam papież kazał mu zapisać ten sen. Pan Bóg przez cały czas wszystkim kierował. Jest to także zachęcenie do refleksji o tym, co robimy w życiu. Czy postrzegamy swoją pracę jako obowiązek? Czy praca jest szansą na karierę, na samorozwój? Czy praca jest powołaniem, pasją to, co robię, działam? W ks. Bosko powołanie było pasją, a sensem robienia tego dla młodzieży.
Ks. Ferrero przytoczył też opowieść o pająku i tkaniu pajęczyny na płocie i o tym, że zapomniał o najważniejszej nitce z góry. Nić z Góry jest tą nicią zasadniczą, bo jest to inicjatywa Boga.
Blažka, która jest salezjanką współpracownicą ze Słowenii, opowiedziała o swoim osobistym doświadczeniu snu ks. Bosko w odkrywaniu jej powołania. Ile dla niej zrobiły siostry salezjanki. Jak najpierw uczestniczyła w wakacjach, potem formacji, jak została animatorką i jak szukała swojej roli. Wskazała, że ktoś zawsze pełnił dla niej rolę pasterza. I jak sama stawała się z wilka kolejno barankiem i pasterzem. Ważne było dla niej zdanie "masz salezjańskie serce, w biurze nie jest twoje pole pracy". Zauważyła, że w każdym młodym człowieku jest dobry punkt, że trzeba być z nimi. Inaczej pastwiska będą puste. A sen będzie tylko snem.
Następnie miała miejsce praca w grupach. Wśród wniosków m.in. padło stwierdzenie, że pole do działania jest szerokie. Młodzież jest tym polem do działania i należy ją pociągać. Rodzina salezjańska jest wezwana do kontynuacji tego, co zaczął ks. Bosko. Musimy zadawać sobie pytanie na ile jesteśmy obecni w życiu młodych? Musimy ich obserwować. Jesteśmy po to, by dzieciakom towarzyszyć, a nie wyręczać. Celem snu jest przyprowadzenie młodego człowieka do Nieba. Ks. Bosko robił wszystko, by młodzi nie grzeszyli. Dlatego należy ich wspierać. Jesteśmy też wezwani do większego zaufania Bogu i Maryi. Odnawiania w sobie pasji salezjańskiej i nie zasypiania. Musimy także pamiętać, że Bóg nas powołuje i On jest źródłem wszystkiego.
Następnie modlitwę poprowadziła inspektoria wrocławska. Uczestnicy odśpiewali Apel Jasnogórski. Błogosławieństwa udzielił ks. Polański SDB i jeszcze na koniec skierował słówko do uczestników. Zwrócił uwagę, że w rodzinie salezjańskiej jesteśmy zawsze młodzi, wszystko zależy od pogody ducha. Radził, żebyśmy nie usnęli tylko marzyli, śnili. Sen równa się zaufanie. Bo ks. Bosko we śnie zaufał Jezusowi i Maryi. Podkreślił, że relacja z Bogiem umacnia, szczególnie gdy jest modlitwa. Przywołał postać bp Sheena, który zachęcał by trwać przy Jezusie godzinę dziennie. Bo czasami potrzebne jest "mniej działania a więcej czasu na modlitwie". Zapewnił na koniec, że ks. Bosko nad nami czuwa.
Uczestnicy mieli jeszcze okazję tego wieczoru wysłuchać szybkiej relacji z Turynu dwóch aspirantek Kamili i Kasi, które były bardzo zadowolone z pobytu. Wspomniały o pracy w grupach, przedstawieniu "Wiązanki" ks. generała. Możliwości zwiedzania Turynu. Pamięci w modlitwie.
Drugie spotkanie kolejnego dnia rozpoczęło się przywitaniem przez ks. Zygmunta Kostkę SDB z Krakowa, modlitwę na rozpoczęcie poprowadził ks. Adam Paszek SDB. Przytoczył słowa papieża Franciszka o radości. O tym, że w świecie jest deficyt radości. O tym, że jesteśmy powołani do świadectwa radości. A także, by centrum stał się Jezus. W modlitwie uczestnicy modlili się za młodzież. Na koniec ks. Adam zachęcił do odmówienia Psalmu 23.
Następnie była krótka konferencja dotycząca świadectw, które pojawiły się tego dnia w Turynie. Patryk i Joanna podzielili się z uczestnikami tym, co poruszyło ich najbardziej. Od dziewczyny, która miała naprawdę ciężkie życie rodzinne, ale dzięki salezjankom udało jej się stanąć na nogi. Po chłopców, którzy dzięki salezjanom zdobyli zawody i teraz mogą dzielić się z innymi swoimi talentami, ale i świadectwem. Przy okazji Patryk i Joanna opowiedzieli o jednej gałęzi rodziny salezjańskiej, która może nie jest tak znana, są to tak zwane damy - kobiety salezjańskie, które głownie działają w Ameryce Południowej. Starają się promować godność kobiety. Chcą ukazać, że przez chrzest kobiety stają się córkami Boga, członkiniami Kościoła. Patryk i Joanna stwierdzili, że do Polski wrócą z doświadczeniem żywej i prawdziwej rodziny salezjańskiej.
Następnie miała miejsce praca w grupach. Była to próba odpowiedzi na pięć różnych pytań. We wnioskach wszystkich grup przewijało się, że Pan Bóg zaskakuje, Maryja jest Przewodniczką, Matką, do której można się zwrócić, że młodzież jest nadzieją i nie można się jej lękać, że dzięki charyzmatowi salezjańskiemu wielu z nas zbliżyło się do ks. Bosko, jest on przekazywany dalej. To, co dobrego otrzymaliśmy od rodziny salezjańskiej kiełkuje. Ks. Zygmunt stwierdził, że właśnie podczas takich spotkań widać, że różne gałęzi rodziny salezjańskiej nadają na tych samych falach, a największym skarbem są spotkania w grupach.
Było także krótkie słowo od ukraińskich uczestników. Pomimo wojny starają się modlić, działać, troszczyć o młodzież, dzieci. Działają oratoria. Współpracują z księżmi i siostrami. Każdy dzień jest dla nich ogromnym stresem, ale starają się, by ciągle jednak była wśród nich właśnie ta salezjańska radość. Ks. Michał podkreślił, że bardzo wiele życzliwości otrzymuje. Zwrócił też uwagę na nowe wyzwania, które przyniosła wojna, chociażby praca z żołnierzami, czy pomoc ofiarom. Modlitwę poprowadził Rzeszów. Była to modlitwa za młodzież, za rodzinę salezjańską, za babcie i dziadków, o pokój w Ukrainie, Ziemi Świętej i tam, gdzie jest niebezpiecznie, a także za zmarłych. Uczestnicy odśpiewali Apel Jasnogórski. Potem było błogosławieństwo, a na sam koniec ks. Franciszek Janyga skierował słówko na dobranoc.
"Wszyscy należycie do duszpasterstwa młodzieży. Wszystkim nam zależy na młodzieży. Łączy nas jeden duch" - zaczął.
Wskazał, że czasami może się w nas pojawić jakieś takie znudzenie ks. Bosko. Potrzeba więc też takiej wiary salezjańskiej, żeby odczytać ks. Bosko i odkryć swoje powołanie. Co zrobić żeby odkryć wiarę na nowo?
"Pierwszy kierunek to osoba ks. Bosko – poznanie go. Relacja osobista. Jak ta relacja wygladą? Czy jest mi bliski? Drugi kierunek to zaangażowanie w pracy, poświęcenie dla młodych to konkretne pole pracy, realizacja naszego powołania".
Ks. Franciszek zadał pytanie o to jak wygląda nasze zaangażowanie? Czy się włączamy?
"Dla każdego z nas jest podobna droga. Odkrycie siebie we śnie ks. Bosko. Jest miejsce dla mnie i ten sen się realizuje. My mamy tam swoje miejsce i rolę do odegrania" - powiedział.
Kolejne Dni Duchowości Rodziny Salezjańskiej już za rok. Można mieć nadzieję, że sen ks. Bosko z 9. roku życia będzie w tym czasie wydawał jeszcze większe owoce i będzie spełnionym marzeniem.
Źródło: gosc.pl
autorka jest sekretarzem Rady Prowincjalnej SSW Prowincji Wroclawskiej
Styczeń to bardzo ważny miesiąc dla całej Rodziny Salezjańskiej! To miesiąc, w którym obchodzimy nie tylko uroczystość Świętego Jana Bosko naszego Założyciela, ale także wspominamy wielu innych Świętych i Błogosławionych z Rodziny Salezjańskiej. W tym miesiącu wspominamy:
- 8 stycznia: Błogosławionego Tytusa Zemana
- 22 stycznia: Błogosławioną Laurę Vicuni
- 24 stycznia: Świętego Franciszka Salezego
- 30 stycznia: Błogosławionego Bronisława Markiewicza
- 31 stycznia: Świętego Jana Bosko.
Źródło : ANS
– W dniu, w którym oficjalnie zostanie zaprezentowana ostatnia Wiązanka obecnego Przełożonego Generalnego, od kilku miesięcy kard. Ángela Fernándeza Artime, kończy się przegląd dotychczasowych Wiązanek ze strony ANS: Księdza Bosko i jego dziesięciu dotychczasowych następców. Prześledźmy więc na koniec te dziesięć lat rządów dziesiątego Następcy Księdza Bosko i równie tyle Wiązanek, które skierował do nas, dochodząc do tej ostatniej, na rok 2024: “Sen, który rodzi marzenia. Serce, które wilki przemienia w baranki”.
Ángel Fernández Artime, Hiszpan z Asturii, syn rybaków, który miał zamiar zostać lekarzem, wybrał powołanie salezjańskie uczęszczając do średniej szkoły prowadzonej przez salezjanów. Wstąpił do Zgromadzenia w 1978 r., a kapłanem został w 1987 r. Od początku zajmował odpowiedzialne stanowiska, będąc dyrektorem różnych dzieł i członkiem Rady Inspektorialnej inspektorii hiszpańskiej z siedzibą w León (SLE). Został przełożonym inspektorii w wieku 39 lat, kierując najpierw inspektorią SLE, co miało miejsce w latach 2000-2006, a następnie inspektorią Argentyny Południowej z siedzibą w Buenos Aires w latach 2010-2014.
W grudniu 2013 r. został mianowany przełożonym hiszpańskiej inspektorii pw. Maryi Wspomożycielki, jednak tego urzędu nigdy nie pełnił, ponieważ 25 marca 2014 r. został wybrany na Kapitule Generalnej 27 Przełożonym Generalnym Zgromadzenia Salezjańskiego.
Potwierdzony na tym stanowisku przez XXVIII Kapitułę Generalną, został ogłoszony kardynałem przez papieża Franciszka, co miało miejsce po modlitwie “Anioł Pański” w dniu 9 lipca tego roku; został kreowany kardynałem w czasie zwyczajnego konsystorza publicznego w dniu 30 września.
Gdy chodzi o Wiązankę, obecny Przełożony Generalny zawsze uważał ją zarówno za element konstytutywny tradycji salezjańskiej - “piękne doświadczenie duchowe”, “piękne dziedzictwo duchowe”, jak to powiedział w 2014 roku, jak i wyraz “jedności i komunii” całej Rodziny Salezjańskiej.
I w tym znaczeniu je proponował i dzielił się ich treściami, świadomy, że “mogą one pomóc w opracowaniu programów duszpasterskich różnych gałęzi czy grup Rodziny Salezjańskiej (…), ale ich celem nie było bycie programem duszpasterskim na dany rok, ale raczej były proponowane jako przesłanie jedności i komunii dla całej naszej Rodziny Salezjańskiej, którą łączy wspólny cel”.
Jego Wiązanki zawierają zwięzłe przesłanie, ale bogate w znaczące wskazówki; te prawie że stanowią kondensację kluczowych słów, wokół których można wypracować pewne propozycje i ścieżki. Ponadto prawie zawsze ich temat składa się z dwóch członów, które wzajemnie się uzupełniają i gdzie często jedno z nich jest odniesieniem biblijnym lub salezjańskim.
Jeśli chodzi o treści, należy zauważyć, że z tej racji, że Wiązanka jest przeznaczona dla całej Rodziny Salezjańskiej, Przełożony Generalny często wcześniej co do jej tematu konsultował się z przełożonymi wyższymi i światowymi odpowiedzialnymi z różnych grup Rodziny Salezjańskiej.
Ich tematy były różne, wychodząc od kwestii bardziej eklezjalnych, jak np. te poświęcone rodzinie i świętości, zaproponowane po adhortacjach apostolskich papieża Franciszka “Amoris Laetitia” i “Guadete et Exsultate”, a na stricte salezjańskich kończąc.
W tej drugiej grupie można także znaleźć Wiązanki dwóch innych typów: te związane ze znaczącymi rocznicami przypadającymi w czasie jego rządów, takimi jak 200. rocznica urodzin Księdza Bosko (2015) i 200. rocznica Snu Księdza Bosko (2024) czy też 400. rocznica śmierci św. Franciszka Salezego (2022), jak i te związane z pewnymi aspektami charyzmatycznymi, takimi jak towarzyszenie salezjańskie czy “polityka Ojcze nasz”.
I wreszcie, nie zapomina w nich zwrócić również uwagę na rzeczywistość społeczną świata, czego potwierdzeniem jest Wiązanka poświęcona nadziei, którą zaproponował po wybuchu pandemii Covid-19.
Oto zatem te 10 Wiązanek Przełożonego Generalnego Ángela Fernándeza Artime:
2015: “Jak Ksiądz Bosko z młodzieżą i dla młodzieży”;
2016: “Z Jezusem przeżywamy wspólnie przygodę w Duchu Świętym”;
2017: “Jesteśmy rodziną! Każdy dom szkołą życia i miłości”;
2018: “‘Panie, daj mi tej Wody’ (J 4,15). Pielęgnujemy sztukę słuchania i towarzyszenia”;
2019: “‘Aby radość moja w was była’ (J 15,11). Świętość jest także dla ciebie”;
2020: “‘Niech twoja wola spełnia się na ziemi, tak jak i w niebie’ (Mt 6,10). Dobrzy chrześcijanie i uczciwi obywatele”;
2021: “Ożywia nas nadzieja: ‘Oto czynię wszystko nowe’ (Ap 21,5)”;
2022: “Czyńcie wszystko z miłości, nic na siłę” (Św. Franciszek Salezy);
2023: “Jako zaczyn we współczesnej rodzinie ludzkiej. Wymiar świecki Rodziny Księdza Bosko”;
2024: “Sen, który rodzi marzenia. Serce, które wilki przemienia w baranki”.
Źródło ANS
– W 2002 r. XXV Kapituła Generalna Zgromadzenia Salezjańskiego wybrała ks. Pascuala Cháveza Villanuevę z Meksyku na Przełożonego Generalnego. Był on pierwszym następcą Księdza Bosko w erze cyfrowej, ale program jego rządów, chociaż był realizowany w kontekście nowoczesności, tkwił głęboko w salezjańskich korzeniach: zostało to dobrze wyrażone przez niego w jego pierwszym przesłaniu do salezjanów, jakie skierował po swojej nominacji, w którym zachęcił ich do “ponownego odkrycia i naśladowania Księdza Bosko, który służył Kościołowi i ludzkości z taką samą miłością jak Chrystus, poświęcając każdą chwilę swojego życia”.
Ks. Chávez poznał Synów Księdza Bosko jako młody człowiek, uczęszczając do szkoły salezjańskiej i od razu zafascynował się Księdzem Bosko. Po ukończeniu wszystkich etapów formacji początkowej i przyjęciu święceń kapłańskich w 1973 r., został wysłany do Rzymu, gdzie w 1977 r. uzyskał licencjat z Pisma Świętego na “Biblicum”, a następnie powrócił do ojczyzny, aby uczyć w Wyższym Seminarium Duchownym w Guadalajarze.
Zajmował różne stanowiska: dyrektora, przełożonego inspektorii Guadalajary w latach 1989-1994, radcy regionu Interameryka, o czym został poinformowany w czasie KG24 w 1996 r., w Hiszpanii, gdzie kończył studia z Pisma Świętego i przygotowywał pracę doktorską, kiedy to zadzwonił do niego ks. Vecchi.
Po jednej kadencji jako radca regionalny, przez dwie kadencje pełnił funkcję Przełożonego Generalnego; w 2008 r. został potwierdzony na tym stanowisku w czasie KG26.
Podobnie jak to było w przypadku ogólnego programu zarządzania Zgromadzeniem, także w swoich Wiązankach “powrócił do Księdza Bosko”. “Dla Księdza Bosko Wiązanka miała bardzo precyzyjne znaczenie: był to dar w formie propozycji, która miała służyć jako bodziec na drodze formacji i duchowego wzrastania młodych ludzi, a także stać się ukierunkowaniem dla całej wspólnoty” - napisał w swojej pierwszej Wiązance z 2003 roku. I właśnie w tym sensie ją zinterpretował i rozwinął.
Jednocześnie poprzez te swoje 12 Wiązanek ks. Chávez był w stanie nadać nowy impuls, bardziej rozbudowane i bardziej duszpasterskie znaczenie, wzmacniając ich wymiar jako narzędzia animacji całej Rodziny Salezjańskiej. To właśnie dlatego jego Wiązanki nawiązują często do odbywających się Kapituł Generalnych: są one wdrożeniem ich zaleceń i konkretyzacją.
Tematy jego pierwszych Wiązanek to: kryzys wychowania, świętość młodzieży, zaangażowanie na rzecz rodziny, promocja życia, preferencja dla ubogich, globalna solidarność, nowa ewangelizacja i gorąca i czynna miłość.
Te często wpisują się w kontekst Kościoła i Zgromadzenia: czas po Jubileuszu 2000, XXV KG, 150. rocznica śmierci Mamy Małgorzaty, 40. rocznica Soboru Watykańskiego II, 50. rocznica kanonizacji Dominika Savio, stulecie śmierci Księdza Rua i - jako droga przygotowań – 200. rocznica urodzin Księdza Bosko.
Jego Wiązanki, także ze względu jego przygotowanie biblijne, cechują odniesienia biblijne, kościelne lub salezjańskie; te są proste i krótkie, ale bardzo bogate w treści i praktyczne w realizacji. Towarzyszący im komentarz często kończy się opowiadaniem, bajką, mądrościową anegdotą, wierszem lub modlitwą.
Ponadto, od 2006 r., w celu lepszej interpretacji i aktualizacji, Wiązankom zaczyna towarzyszyć jedna lub więcej płyt DVD, które służą jako przewodnik do pogłębienia tematu Wiązanki: prawdziwy przewodnik do czytania i studiowania komentarza do Wiązanki Przełożonego Generalnego.
Nie brakuje w Wiązankach kwestii dotyczących ludzi młodych: ich wychowania czy zaangażowania w świętość; te są również poświęcone rodzinie. ewangelizacji.
Ogólnie rzecz biorąc, nie będzie przesadą stwierdzenie, że to dzięki ks. Chávezowi Wiązanka nabrała większego znaczenia, nie tylko dlatego, że była skierowana do wszystkich grup Rodziny Salezjańskiej rozproszonych po całym świecie, ale przede wszystkim dlatego, że stała się prawdziwym programem, programem życia wychowawczego, duchowego i duszpasterskiego dla całego Zgromadzenia, z propozycjami duszpasterskimi, wskazaniami i praktycznymi sugestiami dotyczącymi sposobu wprowadzenia w życie treści Wiązanki.
Poniżej tematy tych 12 Wiązanek przekazanych przez ks. Cháveza:
2003: “Dom i szkoła komunii”;
2004: “Ponownie zaproponujmy radość i zaangażowanie w świętość wszystkim młodym ludziom”;
2005: “Odmłodzić oblicze Kościoła, Matki naszej wiary”;
2006: “Otoczyć rodzinę specjalną troską”;
2007: “Pozwólmy się prowadzić miłości Boga, który kocha życie”;
2008: “Wychowujemy z sercem księdza Bosko”;
2009: “Rodzina Salezjańska wczoraj i dziś: Nasienie stało się drzewem, a drzewo lasem”;
2010: “Za wzorem Księdza Rua, jako autentyczni uczniowie i pełni pasji apostołowie niesiemy młodzieży Ewangelię”;
2011: “Przyjdźcie i zobaczcie”;
2012: “Znając i naśladując Księdza Bosko, czynimy młodzież misją naszego życia”;
2013: “Radujcie się zawsze w Panu: jeszcze raz wam powtarzam: radujcie się" (Flp 4, 4). Wzorem Księdza Bosko – wychowawcy ofiarujemy młodzieży Ewangelię radości stosując pedagogię dobroci”;
2014: “Da mihi animas, cetera tolle”. Czerpiemy z duchowego doświadczenia Księdza Bosko, aby kroczyć w świętości zgodnie z naszym specyficznym powołaniem.
Źródło ANS