Dnia 14 września, w Warszawie, odbył się Kongres Wyborczy Stowarzyszenia Salezjanów Współpracowników i Salezjanek Współpracownic Prowincji Warszawskiej. W czasie Kongresu wybraliśmy nową Radę Prowincjalną. Oto jej skład:
Koordynator – Maciej Baraniecki (Centrum Lokalne Żyrardów);
Administrator – Zofia Pietrzak (Centrum Lokalne Czerwińsk „Parafia”);
Sekretarz – Sławomir Krysiak (Centrum Lokalne Płock);
Odpowiedzialna za formację – Celina Sanik (Centrum Lokalne Różanystok);
Odpowiedzialny za media – Marcin Adolf (Centrum Lokalne Warszawa Bielany).
Nowej Radzie życzymy Bożych darów , szczególnie światła Ducha Świętego.
Dnia 22.07.2024 roku odeszła do domu Ojca ś.p. Krystyna Krebs Salezjanka Współpracownica z Centrum Lokalnego przy Parafii św. Wawrzyńca w Olsztynie.
Krystyna Krebs do Stowarzyszenia Salezjanów Współpracowników i Salezjanek Współpracownic wstąpiła 08.09.1988 roku i złożonemu w tym dniu Przyrzeczeniu była wierna do ostatnich dni swojego życia. Aktywnie uczestniczyła we wszystkich działaniach podejmowanych przez lokalną Wspólnotę Salezjanów Współpracowników i w życiu parafii. Zawsze gotowa pospieszyć z pomocą każdemu kto tego potrzebował.
Uroczystości pogrzebowe odbyły się 27.07.2024 roku.
Wieczny odpoczynek racz Jej dać Panie...
Ksiądz Bosko miał wielkie nabożeństwo do Najświętszego Serca Pana Jezusa i zalecał je także swoim wychowankom. To nabożeństwo przejawiało się w wielu formach i wyrazach w ciągu jego życia: w pismach, modlitwach, dobrych radach i zaleceniach, a nawet w kościołach. A ta pobożność była tak przekonywująca, że wpisała się w charyzmat salezjański, będąc pielęgnowana do dziś przez jej następców i duchowych synów Księdza Bosko.
Mówiąc o Najświętszym Sercu Pana Jezusa, Ksiądz Bosko powiedział kiedyś: “Tutaj nabywa się prawdziwego ciepła, mam na myśli miłość Boga, i to nie tylko dla siebie, ale także po to, by zanieść ją gdzie indziej i sprawić, by dusze miały w niej udział”. To oddanie wyraża się w jego naleganiu na częstą spowiedź i komunię oraz uczestnictwo w codziennej Mszy świętej, filarach, które powinny wspierać gmach wychowawczy i ożywiać praktykę systemu prewencyjnego.
Wśród książeczek i broszur, które wydrukował, były także I nove uffici e La guardia d’onore. Zlecił także ks. Bonettiemu napisanie Un mese in onore del Sacro Cuore. Praktykowanie pierwszych piątków miesiąca ku czci Najświętszego Serca Pana Jezusa zostało zalecone w “Regulaminie Oratorium”, a koronka do Najświętszego Serca Jezusowego była kolejną praktyką, którą zaproponował w książeczce Il Giovane Provveduto (Młodzieniec zaopatrzony).
Książeczka ta była największym sukcesem wydawniczym Księdza Bosko. Ukazała się w 1847 r. i do roku jego śmierci w 1888 r. doczekała się 119. wydania. Intencją autora, zadeklarowaną już w przedmowie, było nauczenie takiej “metody życia chrześcijańskiego, która jest jednocześnie radosna i daje szczęście”, jest “prosta i łatwa, ale zupełnie wystarczająca”, chcąc, aby młodzi ludzie mogli stać się “pociechą swoich rodziców, zaszczytem dla swojego miasta, dobrymi obywatelami na tej ziemi, a potem szczęśliwymi mieszkańcami nieba”. W pierwszym wydaniu “Młodzieńca zaopatrzonego” znajdujemy treści i model życia chrześcijańskiego, który zaproponował młodym ludziom: niepowtarzalne “horyzonty duchowości młodzieżowej”.
W te ramy pedagogiczne Ksiądz Bosko wpisuje Koronkę do Najświętszego Serca Pana Jezusa: “Odmawiajcie tę koronkę do Boskiego Serca Pana Jezusa, aby wynagrodzić Mu zniewagi, jakich doznaje w Najświętszej Eucharystii od heretyków, niewiernych i złych chrześcijan. Odmawiajcie ją sami lub z innymi zgromadzonymi, jeśli możecie przed obrazem Boskiego Serca lub przed Najświętszym Sakramentem”.
W ten sposób Ksiądz Bosko chciał również wskazać na skuteczność tego nabożeństwa w jego pracy na rzecz zagrożonej młodzieży, czyniąc to poprzez dobre dzieło odwracania młodych ludzi od grzechu i kierowania ich ku dobru.
Pod koniec życia przystał na prośbę papieża Leona XIII, który prosił go o dokończenie budowy Bazyliki Najświętszego Serca Pana Jezusa w Rzymie. Budowa kościoła, rozpoczęta w 1870 r. przez papieża Piusa IX, była kontynuowana i zakończona dzięki wytrwałości Księdza Bosko w ciągu zaledwie siedmiu lat (1880-1887). Jednak to przedsięwzięcie kosztowało go niemało poświęcenia.
Pierwszy następca Księdza Bosko, błogosławiony ks. Michał Rua, poświęcił Zgromadzenie Salezjańskie Najświętszemu Sercu Pana Jezusa w dniu 31 grudnia 1899 r. i z tej okazji wysłał do wszystkich domów “instrukcję” dotyczącą tego nabożeństwa. Podkreślił jego znaczenie zwłaszcza dla domów formacyjnych, sugerując, by powstające kościoły i nowicjaty były pod Jego wezwaniem. Na kilka dni przed śmiercią ks. Rua poprosił ks. Francesco Cerrutiego o ułożenie modlitwy do Najświętszego Serca Pana Jezusa w intencji powołań. Przedstawiono mu następującą modlitwę, którą zatwierdził, odmówił i poprosił o umieszczenie jej kopii pod poduszką: “O Najświętsze Serce Pana Jezusa, zechciej posłać dobrych i godnych pracowników do Pobożnego Towarzystwa Salezjańskiego, zachowując ich w wierności. Ciebie prosimy, wysłuchaj nas. Panie”.
I na koniec warto przytoczyć to, co zostało umieszczone w 11 artykule Konstytucji Salezjańskich: “Wzorem i źródłem ducha salezjańskiego jest Serce Jezusa, wysłannika Ojca. W odczytywaniu Ewangelii jesteśmy szczególnie wrażliwi na pewne rysy postaci Chrystusa, takie jak: wdzięczność Ojcu za dar boskiego powołania wszystkich ludzi; umiłowanie maluczkich i ubogich; gorliwość w przepowiadaniu, uzdrawianiu i zbawianiu pod przynaglającym działaniem Królestwa, które nadchodzi; troskliwość Dobrego Pasterza, który zwycięża łagodnością i darem samego siebie; pragnienie gromadzenia uczniów w jedności braterskiej wspólnoty”.
Źródło ANS
23 maja 2024
W Domu Macierzystym Salezjanów Księdza Bosko w Turynie-Valdocco odbywają się obrady Światowej Konsulty Rodziny Salezjańskiej, w czasie których przełożeni wyżsi i odpowiedzialni za grupy tworzące Rodzinę Salezjańską spotykają się, aby zastanowić się nad tematem: „Plan Boży względem Rodziny Salezjańskiej w naszych czasach”. 22 maja, po celebracji eucharystycznej, której przewodniczył kard. Ángel Fernández Artime, Przełożony Generalny Salezjanów, i homilii ks. Stefano Martoglio, wikariusza Przełożonego Generalnego, na podwórzu Valdocco zrobiono zdjęcie grupowe. Po południu uczestnicy odwiedzili Sanktuarium „Consolata”, po którym oprowadził ich ks. Pier Luigi Cameroni, postulator generalny ds. kanonizacyjnych Rodziny Salezjańskiej. Na koniec odbyła się prezentacja książki “Chiamati all’Amore con Speranza” (Wezwani do miłości z nadzieją), z treściami Wiązanek, które Przełożony Generalny opracował i przekazywał w ciągu 10 lat kierowania Zgromadzeniem Salezjańskim, której dokonał ks. Giuseppe Costa, rzecznik Zgromadzenia Salezjańskiego i redaktor książki.
Źródło ANS